|
Der Hölle
Rache kocht in meinem Herzen,
Tod und Verzweiflung flammet um
mich her!
Fuehlt nicht durch dich Sarastro
Todesschmerzen,
So bist du meine Tochter
nimmermehr.
Verstossen sei auf ewig, verlassen
sei auf ewig.
Zertrümmert sei'n auf ewig alle
Bande der Natur,
Wenn nicht durch dich Sarastro
wird erblassen!
Hört, Rachegötter, hört der
Mutter Schwur!
---
(Sie versinkt mitten in Donner und Blitz).
|
|
Un infern
de venjança bull dins el meu cor,
la mort i la desesperació cremen
al meu voltant!
Si no li fas sentir a Sarastro els
dolors de la mort,
mai més no seràs la meva filla.
Seràs eternament repudiada! Seràs
eternament abandonada!
Destruïts per sempre quedaran
tots els lligams de la natura,
si Sarastro no expira a les teves
mans!
Escolteu, déus venjatius,
escolteu el jurament d'una mare!
---
(Desapareix sota terra enmig de llamps i trons).
|
|