Lieder
Portada

Índex principal

Lieder. Índex

Anar al GRUP III / 8:Lieder





'IM FRÜHLINSANFANG'
(EN COMENÇAR LA PRIMAVERA):
"ERWACHT ZUM NEUEN LEBEN" K.597
Text: Christian Christoph Sturm
Erwacht zum neuen Leben
Steht vor mir die Natur,
Und sanfte Lüfte wehen
Durch die verjüngte Flur!
Empor aus seiner Hülle
Drängt sich der junge Halm;
Der Wälder öde Stille
Belebt der Vögel Psalm.

Die Flur im Blumenkleide
Ist, Schöpfer, dein Altar,
Und Opfer reiner Freude
Weiht dir das junge Jahr;
Es bringt die ersten Düfte
Der blauen Veilchen dir,
Und schwebend durch die Lüfte
Lobsingt die Lerche dir.

Ich schau' ihr nach und schwinge
Voll Dank mich auf zu dir,
Dem Schöpfer aller Dinge,
Gesegnet seist du mir!
Weit über sie erhoben,
Kann ich der Fluren Pracht
Empfinden, kann dich loben,
Der du den Lenz gemacht.

O Vater, deine Milde
Fühlt Berg und Tal und Au,
Es grünen die Gefilde,
Beperlt vom Morgentau;
Der Blumenweid' entgegen
Blökt schon die Herd' im Tal,
Und in dem Staube regen
Sich Würmer ohne Zahl.

Glänzt von der blauen Feste
Die Sonn' auf unsre Flur,
So weiht zum Schöpfungsfeste
Sich jede Kreatur,
Und alle Blätter dringen
Aus ihrem Keim hervor,
Und alle Vögel schwingen
Sich aus dem Schlaf empor.

Lobsing ihm, meine Seele,
Dem Gott, der Freuden schafft!
Lobsing ihm und erzähle
Die Werke seiner Kraft!
Hier von dem Blütenhügel
Bis zu der Sterne Bahn
Steig' auf der Andacht Flügel
Dein Loblied himmelan!

Despertada a una nova vida
s'estén davant meu la natura,
mentre bufen suaus brises
sobre els camps rejovenits!
Des de sota la terra
empenyen les joves tiges;
els boscos deserts i silenciosos
reviuen amb el cant dels ocells.

El sòl revestit de flors
és els teu altar, oh Creador,
i l'any novell et saluda
amb una ofrena de pura joia,
et porta els primers perfums
de les violes blaves,
i voleiant pels aires
t'arriba el cant de l'alosa.

Jo la miro i m'estremeixo
ple d'agraïment cap a tu,
Creador de totes les coses:
beneït sigues!
Puc sentir des de molt lluny
l'esplendor dels prats;
puc lloar-te a tu,
que vas crear la primavera.

Oh Pare, la teva bondat es deixa sentir
a les muntanyes, a les valls i als prats,
el paisatge verdeja,
esquitxat per la rosada;
ja belen els ramats
buscant pastures a la vall,
i entre la pols de la terra
un munt de cucs treuen el cap.

Resplendeix el sol sobre la terra
enmig d'una festa de color blau,
així es com tots els éssers vius
es consagren a la festa de la Creació,
i totes les fulles broten
de les seves gemmes,
i tots els ocells voletegen
sortint del seu repòs.

Lloeu, ànima meva, el Déu
que ha creat totes aquestes meravelles!
Lloeu-lo i expliqueu
els fruits del seu poder!
Des d'aquest turó florit
fins a les estrelles del firmament,
envieu un cant d'alabança cap al cel
sobre les ales d'una pregària!





Pàgina creada per P.F.B.